- powetować
- глаг.• возместить• получить* * *powetowa|ć\powetowaćny сов. возместить; наверстать+
odbić, wynagrodzić sobie
* * *powetowany сов.возмести́ть; наверста́тьSyn:odbić, wynagrodzić sobie
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
odbić, wynagrodzić sobie
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
powetować — dk IV, powetowaćtuję, powetowaćtujesz, powetowaćtuj, powetowaćował, powetowaćowany «odbić, wynagrodzić sobie coś, np. szkodę, stratę, odrobić, naprawić jakieś niepowodzenie» Powetować sobie szkody … Słownik języka polskiego
powetować sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, powetować sobietuję sobie, powetować sobietuje sobie {{/stl 8}}{{stl 7}} odbić sobie, wynagrodzić sobie poniesione straty; odebrać coś z nawiązką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powetować sobie szkody uczynione przez burzę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odegrać — dk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany odgrywać ndk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany 1. «wykonać utwór muzyczny na instrumencie lub na instrumentach; zagrać coś» Orkiestra… … Słownik języka polskiego
niepowetowany — «taki, którego nie można powetować, odrobić, wynagrodzić; nieodwracalny» Niepowetowana krzywda, strata, szkoda … Słownik języka polskiego
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
odespać — dk IX, odeśpię, odeśpisz, odeśpij, odespaćał, odespaćany odsypiać ndk I, odespaćam, odespaćasz, odespaćają, odespaćaj, odespaćał, odespaćany «powetować sobie spaniem spowodowany czymś brak snu; śpiąc wypocząć po czymś» Odespać trudy podróży,… … Słownik języka polskiego
pokryć — dk Xa, pokryćkryję, pokryćkryjesz, pokryćkryj, pokryćkrył, pokryćkryty pokrywać ndk I, pokryćam, pokryćasz, pokryćają, pokryćaj, pokryćał, pokryćany 1. «dać obicie na coś; obić, obszyć powierzchnię czegoś» Pokryć fotel skórą. Pokryć futro… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego